Laparoskopowe usunięcie żylaków powrózka nasiennego – co trzeba wiedzieć?
Żylaki powrózka nasiennego to diagnoza, którą słyszy około 15% mężczyzn. Może objawiać się dolegliwościami bólowymi oraz dyskomfortem w mosznie, a u części pacjentów może powodować niepłodność. W przypadku objawowego przebiegu choroby oraz w sytuacji kiedy schorzenie prowadzi do niepłodności konieczne jest wdrożenie leczenia operacyjnego. Istnieją różne metody mało inwazyjnego leczenia żylaków powrózka nasiennego w tym leczenie laparoskopowe czy mikrochirurgiczne. Na czym polegają i czego możemy spodziewać się po tych zabiegach? Na te pytania odpowiadamy poniżej.
Laparoskopowe usunięcie żylaków powrózka nasiennego
Warikocelektomia czyli laparoskopowe usunięcie żylaków powrózka nasiennego to małoinwazyjny zabieg, przeprowadzany w znieczuleniu ogólnym mający na celu uniedrożnienie wszystkich niewydolnych żył jądrowych. Zabieg trwa około godziny, a cały pobyt w szpitalu sprowadza się do jednego dnia. Operację rozpoczyna wykonanie trzech niewielkich nacięć w powłokach brzusznych, przez które wprowadza się kamerę endoskopową oraz narzędzia. Urolog za pomocą kamery lokalizuje poszerzone żyły jądrowe, które zaklipsowuje i/lub przecina. Procedura ta zapobiega nieprawidłowemu odpływowi krwi do powrózka nasiennego.
Operacja usunięcia żylaków powrózka nasiennego metodą mikrochirurgiczną
Operacja metodą mikrochirurgiczną wymaga użycia specjalistycznego mikroskopu chirurgicznego. Lekarz wykonuje niewielkie nacięcie w pachwinie, przez które wypreparowuje powrózek nasienny. Dzięki mikroskopowi, który zapewnia odpowiednie powiększenie pola operacyjnego operator odnajduje poszerzone żyły jądrowe, wydziela je i preparuje, a następnie podwiązuje i/lub zakłada klipsy. Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym, trwa około40 min. , a pacjent może następnego dnia wyjść do domu.
Robotyczne usunięcie żylaków powrózka nasiennego
Jedną z najnowocześniejszych metod leczenia żylaków powrózka nasiennego jest warikocelektomia robotyczna. Łączy ona w sobie najlepsze elementy metody laparoskopowej i mikrochirurgicznej. Na początku wykonuje się trzy niewielkie nacięcia w powłokach brzusznych, przez które wprowadza się kamerę endoskopową oraz narzędzia chirurgiczne podobnie jak w metodzie laparoskopowej, jednakże urządzenia te mocuje się do ramion robota. Operator przeprowadzający zabieg siedzi przy konsoli robotycznej, z której poziomu steruje narzędziami, lokalizuje poszerzone żyły jądrowe i dokonuje ich zaklipsowania i/ lub przecięcia.
Zabieg operacyjny z użyciem robota chirurgicznego pozwala zwiększyć precyzję ruchów, co przekłada się na mniejsze ryzyko wystąpienia powikłań i większą skuteczność zabiegu. Pacjent spędza w szpitalu jedną dobę.
Embolizacja żylaków powrózka nasiennego a metody chirurgiczne
Do niechirurgicznych metod leczenia żylaków powrózka nasiennego możemy zaliczyć embolizację. Przeprowadza się ją w radiologicznych gabinetach naczyniowych a zabieg trwa ok. 30 – 60 min. Zabieg polega na nacięciu skóry w pachwinie o długości 1mm, a następnie wprowadzeniu przez to nacięcie cewnika do światła żyły udowej. Przez cewnik podaje się materiał embolizacyjny (spiralę) z jednoczesną sklerotyzacją lub klejeniem poszerzonych splotów żylnych.
W odróżnieniu od zabiegów chirurgicznych embolizacja przeprowadzana jest w znieczuleniu miejscowym, a okres pobytu pacjenta w placówce medycznej trwa około 3- 4 godzin. Brak klasycznego cięcia gwarantuje mniejszą brak blizn i szwów. Ponadto chirurg z jednego nacięcia w pachwinie może dokonać usunięcia obustronnych żylaków powrózka nasiennego. Mimo tak wielu zalet metody leczenia żylaków powrózka nasiennego, jaką jest embolizacja, nie zawsze będzie ona najlepszym wyborem dla pacjenta. Zazwyczaj przeprowadza się ją, gdy metody chirurgiczne zawiodły i nie dały oczekiwanego efektu terapeutycznego.
Jak wygląda rekonwalescencja po operacji żylaków powrózka nasiennego?
Po zabiegu leczenia żylaków powrózka nasiennego pacjent po około dwóch godzinach może normalnie chodzić, jednak powinien się oszczędzać przez następne dni i nie podejmować dużego wysiłku fizycznego (szczególnie tyczy się to mężczyzn wykonujących pracę fizyczną). Przez kolejne 2-4 tygodnie nie zaleca się uprawiania sportu i intensywnego wysiłku, należy nosić obcisłą bieliznę. Całkowity czas trwania rekonwalescencji zależy od techniki operacyjnej jak i indywidualnej wrażliwości pacjenta ale w większości przypadków wynosi ona kilka dni.
